معراج

هرقدر که میخواست گداه شاه کرم داشت،آنقدر که پیش کرمشخواسته کم داشت درخانه ی او بود که در اوج غریبی دلهای غریبان جهان ،راه به هم داشت،دلخوش به نفسهای مسیحایی او بود،شبهای مدینه که فقط غربت وغم داشت،راحت شداز اندوه جفاکاران یاران،ای کاش که یاری به وفاداری سم داشت، ای آیینه ها،آیینه ها!ذکر بگویید،ای کاش حرم داشت،حرم داشت،حرم داشت!