عسل
دانی مگس نحل چه گوید کلمات؟هنگام عسل ساختن و این حلوات،گوید که خداوند مرا وحی نمود،شیرین کنم این عسل به ذکر صلوات!!!!
دانی مگس نحل چه گوید کلمات؟هنگام عسل ساختن و این حلوات،گوید که خداوند مرا وحی نمود،شیرین کنم این عسل به ذکر صلوات!!!!
حضرت علی (ع) فرمودند:"نه سفیدی بیانگر زیبا ییست و نه سیاهی نشانه ی زشتی. کفن سفید اما ترساننده است و کعبه سیاه اما دوست داشتنی است.انسان به اخلاقش هست نه به مظهرش ….قبل ازینکه سرت را بالا ببری و نداشته هایت را پیش الله گلایه کنی نظری به پایین بینداز و داشته هایت را شاکر باش
انسان بزرگ نمیشودجز بسیله ی فکرش، شریف نمیشود جز بواسطه ی رفتارش،و قابل احترام نمیگردد جز بوسیله ی اعمال نیکش!
داشتن ما ل و ثر وت هم گرفتا ریست. در روز قیا مت انسان قدم از قدم بر نمیدارد مگر اینکه باید جواب چند سو ال را بدهد اول از عمر سو ال میکنند که آن را در جه راهی مصرف کردی؟ بعد از جوانی سوال می کنند که آن را چگونه گذرانده ای؟بعد از ما ل سوال میکنند که آن را در چه راهی مصرف کرده ای؟
بعضیها جوانی خود را به بدی و نا اهلی طی می کنند پیر که میشوند به مسجد می آیند.
{در جوانی پاک بودن شیوه ی پیغمبری است **** ور نه هر گبری به پیری میشود پرهیز گار}
در حدیث داریم : بهترین جوانان آن جوانا نی هستند که در سن جوا نی خود را شبیه پیران میکنند.عبا و قبا و محاسن واهل نما ز شب و خمس بده هستند.
(منبع:در مظهر مجتهدی،ج2،ص246)
از عطر تو یک جرعه آورده نسیم،ما را در این سرمستی اش کرده سهیم،باید تو را فهمید با برهان عشق،اثبات کرد این جمله را عقل سلیم،ابن الجوادی …دستهایت رود جود،باب الحواءج می شوی تا میرسیم،با بخشش تو باز شد صدها گره، ای روح بسم الله الرحمن الرحیم،خواندیم تا “یا هادی الامت"تو را،دیدیم خود را بر"صراط مستقیم"این قسمت ما بود از روز الست،هستیم دائم برسر عهد قدیم،ما را گدای سامرا خواندند اگر،بر سفره بین این همه بچه یتیم،بانی تویی و سفره ات در شهر ری،در صحن آقای کریم بن کریم،افتا د با هر لقمه در دلهای ما،"حاجت گرفتیم از خود عبدالعظیم!
.…..داستان من و شما هما نند مردی است که آتشی{برای گرما بخشی و روشنایی} افروخته است…….پروانه ها در آن می افتند و او سعی می کند آنها را حفظ کند،من کمربندتان را می گیرم تا ذر آتش(دوزخ ) نیفتید وشما از دستم میگریزید/حضرت محمد (ص)
در زیارت جامعه کبیره در وصف مقامات معصومین (ع) میخوانیم:"ان ذکر الخیر کنتم اوله و فرعه و معدنه و ماواه و منتهاه و…"اگر سخن از خیر به میان آید،شما سر آغاز و اصل و فرع ومعدن و ماوی و منتها آیید.